ماهیگیری و شکار

ماهیگیری در حالت ایستاده با نیزه

تجهیزات مورد نیاز :

قسمت های درگیر بدن :

به این ورزش امتیاز دهید

میزان سختی :

۹ %
ماهی‌گیری با نیزه روش باستانی ماهیگیری است که در سراسر جهان برای هزاران سال مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. تمدن‌های نخستین در اوایل آشنایی خود با رسوم شکار، ماهیگیری با نیزه را در رودخانه‌ها با استفاده از نیزه‌های تیز خود آموخته بودند. امروزه در ماهیگیری نوین نیز از نیزه استفاده می‌کنند. ماهیگیری با اسلحه‌های نیزه‌پران الاستیک یا بادی یا با نیزه‌پران‌های گاز فشرده از روشهای شکار ماهی است که خود دارای اصول و قوائد خاص، تکنیک‌های تخصصی و تجهیزات مخصوص به خود برای انواع مختلفی از گونه‌ها در محیطهای آبی گوناگون توسعه یافته‌اند. ماهی‌گیری با نیزه ممکن است با استفاده از غواصی آزاد، غواصی سطحی یا تکنیکهای دیگر غواصی انجام شود. ماهی‌گیری با نیزه با استفاده از تجهیزات غواصی در سراسر جهان به دلیل مغایرت با قوانین محیط زیستی و تخریب منابع طبیعی عملی غیرقانونی است. حتی در برخی از دیگر کشورها استفاده از اسلحه در ماهیگیری یا ماهی‌گیری با نیزه به تنهائی غیرقانونی اعلام شده‌است و پیگرد قانونی نیز دارد. ماهی گیری سنتی با نیزه ماهیگیری با نیزه روش باستانی ماهیگیری است و ممکن است با نیزه معمولی یا نوع خاصی از قبیل نیزه مارماهی یا نیزه سه شاخه انجام شود. نوعی نیزه سه شاخه کوچک با دسته بلند نیز که در آمریکای جنوبی برای شکار گیگینگ بول فراگ با نور در شب یا برای شکار کپور و ماهی‌های دیگر در عمق کم استفاده می‌شود. ماهیگیری سنتی با نیزه محدود به آب‌های کم عمق است، اما توسعه اسلحه‌های ماهی‌گیری با نیزه اجازه می‌دهد تا ماهیگیری در آب‌های عمیق‌تر نیز امکان‌پذیرد. با استفاده از آن، غواصان آزاد (فیری دایورز) قادر به حبس نفسهای طولانی با نگاه داشتن نفس خود تا چهار دقیقه و گاهی اوقات بیشتر در زیر آب می‌توانند به شکار بپردازند. ماهی گیری مدرن با نیزه در ۱۹۲۰، ماهیگیری ورزشی با نیزه فقط با استفاده از عینک شنا در سواحل مدیترانه‌ای فرانسه و ایتالیا رواج یافت و به ورزشی محبوب تبدیل شد. با پیدایش و توسعه ماسک غواصی، فین و اسنورکلرها منجر شد تا غواصان مدرن با استفاده سیستماتیک از اسکوبا یا ری بریزرها ماهی گیران ورزشی با نیزه را در ایتالیایی در طول سال‌های ۱۹۳۰ توسعه دهند. این عمل را در طول جنگ جهانی دوم واحد غواصی نیروی دریایی ایتالیایی گسترش داد. در طول سال‌های ۱۹۶۰، تلاش هائی برای به رسمیت شناخته شدن ماهیگیری با نیزه به عنوان یک ورزش المپیک انجام پذیرفت ولی ناموفق بود. در عوض، دو سازمان بین‌المللی زیر آب برای ماهیگیری با نیزه یعنی انجمن (IUSA) و کمیته بین‌المللی ماهیگیری در آب‌های آبی با نیزه (IBSRC) تشکیل و رکوردهائی را به ثبت رساندند. امروزه ماهیگیری با نیزه در پهنه بسیاری از آب‌های بین‌المللی، عملی غیرقانونی است ولی در برخی از مکان در فصول خاصی از سال اجازه ماهیگیری به افراد آموزش دیده ارائه می‌گردد. در سال ۲۰۰۷، استرالیا میزبان نخستین رقابتهای غواصی آزاد کلاسیک و اولین مسابقات ماهیگیری اصولی با نیزه شد که منجر به کسب ۴ جایزه ۵ ستاره زیست‌محیطی، اجتماعی، ایمنی و شاخص‌های اقتصادی گردید.