رقص تپ شکلی از رقص است که با استفاده از صدای ضربه زدن کفش‌های ضربه‌ای به زمین به‌عنوان ضربی مشخص می‌شود. دو تغییر عمده در تپ رقص وجود دارد: تپ ریتم (جاز) و تپ برادوی. تپ برادوی بر روی رقص تمرکز داشته و به طور گسترده در تئاتر موزیکال اجرا می شود. ریتم تپ بر روی موسیقی متمرکز است و تمرین‌کنندگان خود را بخشی از رسم جاز می‌دانند. این صدا توسط کفش هایی ایجاد می شود که روی پاشنه و پنجه آن یک «ضربه» فلزی دارند. مارک های مختلفی از کفش ها وجود دارد که گاهی اوقات از نظر صدا متفاوت هستند. Soft-Shoe نوعی ریتم از رقص تپ است که نیازی به کفش خاصی ندارد و اگرچه ریتم با ضربه زدن روی پا ایجاد می شود، اما از لغزش پاها نیز استفاده می کند (حتی گاهی اوقات از شن های پراکنده روی صحنه برای تقویت صدا استفاده می کند.
