دیابت نوع 1 از عوامل و علائم ابتلا تا عوارض، پیشگیری و درمان

با گذشت زمان، عوارض دیابت نوع 1 می تواند اندام های اصلی بدن را تحت تاثیر قرار دهد. این اندام ها عبارتند از: قلب، عروق خونی، اعصاب، چشم ها و کلیه ها که داشتن سطح قند خون طبیعی می تواند خطر بسیاری از این عوارض را کاهش دهد.

به یاد داشته باشید، عوارض دیابت می توانند منجر به ناتوانی یا حتی تهدید زندگی شما شود.

بیماری قلب و عروق:

دیابت خطر ابتلا به برخی مشکلات در قلب و عروق خونی را افزایش می دهد. این بیماری ها شامل بیماری عروق کرونر همراه با درد قفسه سینه (آنژین)، حمله قلبی، سکته مغزی، تنگ شدن شریان ها و فشار خون بالا می باشد.

آسیب عصبی (نوروپاتی):

قند زیاد در خون می تواند به دیواره های مویرگ‌ها آسیب برساند. این به ویژه در پاها رخ می دهد. این می تواند باعث گزگز، بی حسی، سوزش یا درد شود.

قند خون ضعیف کنترل شده می تواند باعث شود به مرور زمان، تمام حس خود را در اندام های آسیب دیده از دست بدهید. علاوه بر این، آسیب به اعصابی که بر سیستم گوارشی تأثیر می گذارد می تواند باعث ایجاد مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست شود.

آسیب کلیه (نفروپاتی):

کلیه ها میلیون ها مویرگ دارند که از ورود مواد زائد به خون جلوگیری می کنند. دیابت می تواند به این سیستم آسیب برساند. آسیب شدید می تواند منجر به نارسایی کلیه شود که قابل برگشت نیست. بیماری کلیه در مرحله آخر باید با دیالیز یا پیوند کلیه درمان شود.

آسیب چشم:

دیابت می تواند به رگ های خونی شبکیه که بخشی از چشم است و نور را حس می کند ، آسیب برساند (رتینوپاتی دیابتی). این می تواند باعث نابینایی شود. دیابت همچنین خطر بیماری های دیگری مانند آب مروارید و گلوکوم را افزایش می دهد.

آسیب پا:

افراد مبتلا به دیابت بیشتر احتمال دارد به عفونت های باکتریایی یا قارچی مبتلا شوند. دیابت همچنین می تواند باعث ایجاد تاول یا بثورات شود. آسیب عصبی در پا یا جریان خون ضعیف در پاها، خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش می‌دهد.

در صورت عدم درمان، این بریدگی ها و تاول ها، می توانند به عفونت های جدی تبدیل شوند. این عفونت ها ممکن است نیاز به درمان با برداشتن انگشتان پا، یا ساق پا داشته باشند.

بیماری های پوست و دهان:

دیابت ممکن است شما را مستعد ابتلا به عفونت های پوست و دهان کند. این شامل عفونت های باکتریایی و قارچی است. بیماری لثه و خشکی دهان نیز احتمال بیشتری دارد.

کاهش وزن:

بدون انسولین، بدن شما چربی و ماهیچه های خود را تجزیه می کند و در نتیجه باعث کاهش وزن می شود.

هایپرگلیسمی:

این نوعی قند خون بسیار بالا است و زمانی رخ می دهد که بدن انسولین بسیار کمی داشته باشد. این می تواند نشانه ای از عدم کنترل دیابت باشد.

کتواسیدوز دیابتی:

کتواسیدوز دیابتی (DKA) یک عارضه جدی دیابت است که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. در واقع اگر بدن شما نتواند گلوکز کافی برای سوخت دریافت کند، در عوض سلول های چربی را تجزیه می کند. این باعث ایجاد مواد شیمیایی به نام کتون می شود.

کبد شما قندی را که ذخیره می کند آزاد می کند تا کمک کند. اما بدن شما نمی تواند بدون انسولین از آن استفاده کند، بنابراین همراه با کتون های اسیدی در خون شما تجمع می یابد.

این ترکیبی از گلوکز اضافی، کم آبی بدن و تجمع اسید به عنوان کتواسیدوز شناخته می‌شود و اگر فورا درمان نشود، می تواند تهدیدکننده زندگی باشد.